inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 74.803):

In de tuin

In het groen van heden
Wordt het zonlicht
Door een onlangs verleden
Aanhoudend vermeden

Ik zie wel de rondte in de verste verte
En voel zeker de kleur van haar gloed
Of hoor je soms zachte stem die je altijd
Begeleidt in de wind die je bemint

Die voortdurend, vaak ongewild
je diepste tonen vervoert
maar uit onmacht niet
de verlossende uitweg vindt

het is zeker geen weerwil
het is immers die loodzware as
dat kleeft aan schrale wortels
die werden bijgeknipt,
te pas en te onpas

en dat ook bloesems onderdrukt,
het begraaft je vel in plooien:
soms word je door een enkel wonder gehoord;
een verlossend kind dat je zwijgen
teder doet ontdooien


Zie ook: https://www.youtube.com/user/dreyfsandtzuschlamm1

Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 26 juli 2021


Geplaatst in de categorie: afscheid

3.5 met 4 stemmen aantal keer bekeken 92

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)