In de tuin
In het groen van heden
Wordt het zonlicht
Door een onlangs verleden
Aanhoudend vermeden
Ik zie wel de rondte in de verste verte
En voel zeker de kleur van haar gloed
Of hoor je soms zachte stem die je altijd
Begeleidt in de wind die je bemint
Die voortdurend, vaak ongewild
je diepste tonen vervoert
maar uit onmacht niet
de verlossende uitweg vindt
het is zeker geen weerwil
het is immers die loodzware as
dat kleeft aan schrale wortels
die werden bijgeknipt,
te pas en te onpas
en dat ook bloesems onderdrukt,
het begraaft je vel in plooien:
soms word je door een enkel wonder gehoord;
een verlossend kind dat je zwijgen
teder doet ontdooien
Zie ook: https://www.youtube.com/user/dreyfsandtzuschlamm1
Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 26 juli 2021
Geplaatst in de categorie: afscheid