zee

toen ik voor de eerste keer de zee zag werd ik
stil zo ontzagwekkend was het ik moest
meteen de hand van mijn moeder voelen
mijn vader lachte een beetje maar hij deed
maar alsof en hij pakte mijn hand toch ook
netjes beet ik denk dat hij zelf ook wel onder
de indruk was toen liepen we naar de vloedlijn
wij drieën toen ik die kledder blauw snot zag liggen moest
ik er gewoon in grijpen mijn moeder riep nog maar
het was al te laat ik huilde en huilde en daardoor
huilde zij ook en mijn vader vloekte dat vond ik maar
raar ik huilde en mijn handen brandden en zout
water prikte alleen maar harder en toen de badmeester
er bij kwam en mijn handen beetpakte deed het nog
meer pijn en in het ziekenhuis deden ze er iets op
en toen ging de pijn aan mijn handen weg maar
de andere pijn is altijd gebleven en mijn
vader en moeder zijn dood alleen de zee
is gebleven zoals ze was en ook de
kwallen

Schrijver: D. van Nimwegen, 12 augustus 2021

dirkvannimwegen.be

zee

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70