inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten over ouders

netgedicht (nr. 353):

Assepoester

Het kan maar op één manier gebeurd zijn
en bij één iemand.
Een moeder met twee kinderen
en één man.
Het was zijn idee om naar het strand te gaan.
de kinderkeeltjes juichten.
Mama zocht de emmers en schepjes,
de reservebroekjes, de zonnecrème en hoedjes,
terwijl manlief toeterde voor de deur.
Snel haalde zij nog haar teenslippers
van onder het bed.
In een vorig leven droeg ze stiletto’s en een kokerrok,
zo’n vijf jaar geleden.
In dit leven loopt ze op sandalen.
Het werd een mooie dag
Kinderen kleiden in het zand, mama dronk
fruitsap en papa was plezierig loom.
Dan moest alles weer ingepakt worden.
De kinderen waren moe, eentje wou op de arm,
de ander trok aan een been.
De emmers, schepjes en reservebroekjes
had zij in haar handen.
Haar teenslippers bengelden aan haar vingers.
Niemand hoorde de plof in het zand
zo gaat dat.
Assepoester had een glazen muiltje
en verloor het op de trappen van de balzaal.
Moeders hebben teenslippers
en verloren er eentje in Oostende.

... Zo gaat het regelmatig aan de kust dat je ziet dat er iemand iets verloren heeft en zoals ik hier zeg, dikwijls slippers of broekjes of schepjes enz. ...

Schrijver: Claire Vanfleteren
14 augustus 2021


Geplaatst in de categorie: ouders

3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 125

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Rood Kapje
Datum:
14 augustus 2021
Een gesproken knipoog naar een sproke, alhier verteld aan onze kring poëten, dichters en andere liefhebbers van het genre meer bekend onder de naam 'lyriek' is op zich...nogal eigenaardig. Van mij mag het (liever niet; het schept alleen maar een precedent!), maar enfin, zeg eens Claire: Wat deed die allerliefste Assepoester vijf jaar geleden, voor zij de zeereep tussen Knokke en Ostende met haar kindjes betrad?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)