Netgedichten over mystiek

netgedicht (nr. 844):

Annunciatie

Lavagna in het voorseizoen: zie

de haven
boten nog in ruste
buigen naar elkaar
groeten

het voorjaar
schraapt hoeven en sluit
af en toe de ogen tegen
zonlicht dat al wit wordt

timmergeluiden
klinken op van boten
en rijken komen van verre
met geschenken want
de Oriënt is niet ver

koks rakelen sluimerende vuren op
ratelen keukengerei

een hond blaft verderop tegen de wind
totdat het geluid terug zijn kop inwaait.

een houtduif aan de dakrand
kropt het koeren nog wat op

een vespa sputtert langs
de kale kade

een mooie jonge vrouw leunt uit een hoog venster en
beneden neemt een man een witte hoed af:
salve!

Lavagna herbergt voorbericht

de engel is geweest en langs de kromming
van de boulevard nadert een bus.