inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 75.377):

Najaarsgeluid

Enig vogel zingt
in wiegende herfsttonen
een repertoire.


Vol melancholie en weemoed luister ik naar enige
vogelklanken die me terugbrengen naar lente wanneer ze zich
al vroeg luidkeels lieten horen in firmament gegoten in een dromerig decor
tegelijk maakte ik kennis met eerste liefdes en prille verliefdheden op een golvende lijn.

Elke keer weer waren het vogels van stad en land
die op het toneel verschenen bij het eerste licht van dageraad om
ieder van ons te bekoren en kalmeren op hetzelfde moment waren ze op zoek
naar menig voedsel tussen hun gebabbel, gekoer, gekwetter of getjilp; een schaterlach nabij.

Heel veel pracht van melodieën in verscheidenheid
verenigd van waar elk een bijzondere unieke harmonie, klankkleur
ritme en toonhoogte had waarbij de beleving heel puur en intensief werd ervaren
Ondanks alles werd stilte ook vaak koning zodat sommige soorten beetje bij beetje verdwenen.

Maar hoe dan ook kijk ik vol verwachting uit naar eender
welke vogel in het komende najaar terwijl het helemaal niks mis mee
is om herinneringen op te halen over die mooie tijd van vroeger toen onze kleine
gevleugelde zangers bossen, parken, tuinen en velden hebben gevuld als een vol concertzaal.


Zie ook: http://catherineboone.blogspot.com

Schrijver: CB, 11 oktober 2021


Geplaatst in de categorie: dieren

5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 82

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)