inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 76.113):

VERBODEN LIEFDE

Langs Frieslands kust
over de Waddeneilanden
waait door rollende golven
tussen wuivende zeedistels
het oude roerende sprookje
van het kind der zee en een mens

op het purperavondstrand
zingt een jonge kerel
over liefde die hij nooit vond
maar slechts duisternis der wereld
verbergen de baren vreugde?

vanuit de welvingen
wenkt zeemeermin Minja
de man bij haar te komen
voor een ander bestaan
in het diepe zeerijk
waar aardse kwellingen
vergeten zullen worden

brullende storm
teistert het wijde water
in 't grimmige nachtdonker
speelt de zanger moedig
een reuze bliksem schittert
de verlangde vrouw verschijnt
op de ziedende schuimbergen

hartstochtelijk werpt hij zich
in het woedende gebulder
dobbert wild op en neer
Minja 's armen omvatten
met tere gevoelens drukt ze
hem aan haar borsten

de minnaar beleeft
zijn gelukkigste ogenblik
verlaat genietend dit leven
reist naar de Eeuwigheid

Minja koestert het lichaam
blijdschap vermengt zich met smart
er welt een enkele traan
maakt haar tot een nevel
zij verdwijnt in de lucht.

... Dit gedicht heb ik geschreven nadat ik het Friese volkssprookje "De dochter van de Zeekoningin" gelezen had.
Minja de zeemeermin, ziet vanuit de golven een jonge man op het strand zingen. Zij verlangt naar zijn liefde. In een nacht vol storm werpt hij zich in de woedende zee om tot die wenkende vrouw te komen. Terwijl zij hem in haar armen sluit, blaast hij zijn laatste adem uit. De zeemeermin krijgt een traan van geluk én van smart. Die enkele traan doet haar in de lucht vergaan. ...

Schrijver: Han Messie
5 januari 2022


Geplaatst in de categorie: liefde

Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 72

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)