Netgedichten

netgedicht (nr. 76.158):

De kracht van stilte

Wanneer onverwacht en plots
kleuren van stilte het lichaam binnendringen
waar ze langs het adernetwerk onderweg zijn naar mijn hart
Ik probeer hen te begrijpen en verstaan laat staan oplossen in het luchtledige.

Dat is helemaal niets mis mee daar
ze geen enkel vorm van geluid of ruis voortbrengen
maar veeleer zich laten meestromen met emoties en/of gevoelens
van waar het einde nog niet is geschreven of gesproken zowaar een diep geraakt.

Ontspannend en verwarmend ze ook
zijn, elke toets van rust en vredigheid wordt geademd
ver weg van alle drukte eromheen zodat enig tijd wordt besteed aan
even alleen zonder eenzaam te zijn terwijl hun gedachten drijven in een open zee.

Op hetzelfde moment genieten ze van
nuances en schakeringen in vrije natuur waar mooi en
schoon harmonieus met elkaar verbonden zijn; een onvolmaakt nabij
Want al met al heeft dit onbekend verschijnsel een blijvende indruk gemaakt op mij.