Flarden mist

Sinds de gebroeders Co Vid en Rona de samenleving in een ijzeren houdgreep houden van lockdown en quarantaine, mondkap en aërosolen, teststraten en vaccinatieplicht, 2G, boostercampagnes en intensive care valt niet te ontkennen dat Gedichten.nl aan devaluatie onderhevig is. Waardevermindering qua niveau, aanzien, status en niet in de laatste plaats: animo en interesse.
Bijvoorbeeld door meer te laten blijken dat men bepaalde gedichten boeiend, origineel, mooi of interessant vindt. Of het niveau van de inzendingen gedaald is durf ik niet gelijk te zeggen, maar heb daar wel een mening over. Wel is er een toename - ook qua belangstelling - van minder lyrische, meer proza-achtige, nonsensachtige, ook nietsverhullende, simplistische, eendimensionale producten zonder diepgang..
en dat is spijtig...
------------------------------------------

FLARDEN MIST

Weergod Hiemstra had het volk verkondigd
Dat het midden van ons land ten zuiden
Der meren van de Flevobinnenzee
Geteisterd werd door lagen dichte mist

Dat deze zich des nachts had uitgebreid
Tot gans de hoge noordelijke helft
Van 't ons omringend lage polderland

Alsmede tot de zuidelijke zand-
En lössgrond van het Lim- en Braboland
Van Dommel, Geul, van Roer en Maas en Waal

Mist, nog eens mist, geen hand zag men voor ogen...
Onzichtbaar is de volle maan geworden,
Het water was dan ook pijlsnel gestegen
De koffie in de zwartekousengordel
Een ondoorzichtig vette bruine drab

Vol deuken in flacons covidvaccins,
Terwijl heer dokter Pfizer zijn vriendin
Niet bruut, eenzijdig in een pakje boter
Belaagde, daarmee stemde ze niet in

Kortom, dat hij haar niet te grazen nam
Maar dus MET haar naar bed ging en MET haar
De liefde ging bedrijven - iets wat John
En Jan en Marco en die andere B

Sinds jaar en dag in het geniep al deden
Let wel, zonder haar wil en elk fatsoen