inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 76.441):

Valentijn 2

Misschien zeg je
ik doe er niets aan.
Maar ik zeg je,
doe er iets aan!
Maakt niet uit wat
misschien in een bad
of achter een zakje patat,
met z'n twee, heel gedwee
en verstild
of eindelijk wild,
met zijn drie, of z'n vier,
met zijn allen,
't gaat niet om de getallen
En als je alleen,
slecht ter been,
dan nog geen geween,
bedenk in plaats van:
ik mis
wie en wat is
die ik wat schenk,
al is het een wenk, blik,
jouw aardiger ik,
een lach zomaar die mag,
gewoon even een haal
over een rug,
door het haar,
of kaal hoofd
geen angst en geen faal
want alles wil groeien en bloeien
De klokjes onder de sneeuw
ze komen tevoorschijn, heel!
Er is zoveel ja:
Het leven dat nooit moe
maar eindeloos geeft
Ja hoe!
En jij hoeft,
al heb je nooit nog geloofd,
is je hart weleens verdoofd
alleen te ontvangen.
Dat is het ware verlangen
van Valentijn

Schrijver: Ralameimaar, 14 februari 2022


Geplaatst in de categorie: valentijn

3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 79

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Max
Datum:
14 februari 2022
O Ralameimaar
Laten wij hopen
en bidden
dat jouw aanstekelijk
stimulerende oproep
een hart onder de riem
van de goede verstaander

Maar toch denk ik
als intern buitenstaander
dat de ware beloning
schuilt in de rozengever
in het schenken
Aan de stil aanbedene

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)