polderfernweh

Ik ga straks naar de dijk en het zal er waaien
Er staat een ruisend takkenwoud van half verrotte zomer
Dat de vaart uit de vlagende winden haalt

Ik ga erheen omdat ik mijn dorp mis
En ik de zeilen niet heb
Om naar dat ooit terug te varen
Wat rust achter mijn ogen

Deze stad houdt me vast in zijn steenharde schaduw

Ik zal een rijnaak zien gaan op de stroom
Terug het pad langs dat mijn hart vaak ging
Als ik iets anders dan mijn heden zocht
De zachtere oevers van een and're rivier

Het is ver naar mijn dorp
Maar de Rijn kent de weg
Als zomerwrakhout stroom ik mee
Als het mag tot mijn huis
Als het moet tot de zee

heimwee verlangen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 117