inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 77.308):

Het bestaan van een oceaan

Ik zie uit over een ware oceaan
in mijn gedachten wel te verstaan
en nader het einde van een oprit
of als ik even om me heen kijk
nog een kleine toegift of korte uitwijk

Zo doordrenkt de natuur mij
van een dikke mist, voor mij althans,
het is de gang waarnaar men gist
na een klim vooruit in de jaren,
om alles wat stoffelijk is te vergaren
en in de afdaling gewaarwordt
van immer groeiend loslaten met gemis

Wijsheid neemt toe met de jaren
dat houdt eigenlijk in, dat men moet erkennen
dat in de veelheid en veelvoud weinig is te verklaren
en de mens zijn ondergeschiktheid moet bekennen
zeker, het leven daagt ons uit tot grootse zaken
ieder zou van zijn bestaan een leven kunnen maken

Doch, zoals men weet, is de weg ongewis
ook al stapelt men waarheid op waarheid,
inzicht op inzicht, wetenschap op wetenschap
en proberen mystici ons te begeleiden naar een geheel
om bergen en dalen te nivelleren in rust en rekenschap

Het is een bestaan dat ik met iedereen deel
ik zal ruimte geven aan mijn fantasie
opdat ik in de tijd die mij rest, mij niet verveel


Zie ook: https://www.youtube.com/user/dreyfsandtzuschlamm1

Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 15 juni 2022


Geplaatst in de categorie: filosofie

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 89

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)