inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 77.324):

zonovergoten

Aan de oever wisselt vandaag een groep meerkoeten
Als bladeren op de wolken op het punt van weer vertrek,
Ik aanschouw ze en voel een soort met ze mee moeten
In mijn hart voer ik met een van hen een open gesprek.

Er liggen families op het gras van dit kleine strand
Het vormt vast een prachtig beeld op een schilders doek,
Aan die ene meerkoet voel ik mij als bij donderslag zeer verwant
Op een of andere manier leest hij mij voor uit een bekend boek.

Hij heeft op een speciale manier sporen in mij achtergelaten
Ik snap nog even niet wat in mij zo plotseling openbrak
Gevoelsmatig zou ik zo uren met hem kunnen praten
In gedachten neem ik hem mee in mijn jurk zak.

Het voelt teder en vertrouwd in tal van opzichten
Hoe kan de natuur dit zo plots laten gebeuren.
Als of hij mijn hart en ziel opnieuw wil inrichten
Ik geef mij over als betreft het een van de lekkerste likeuren.


Zie ook: https://www.facebook.com/...nnemieke.steenbergenspijkerman

Schrijver: annemieke steenbergen, 18 juni 2022


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 67

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
annemieke steenbergen
Datum:
22 juni 2022
Hilly dank je voor je reactie het was ook een ontroerende ervaring
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
22 juni 2022
Dromen op een zonovergoten plek, mooi.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)