inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 77.368):

Dromerige kornuit

Zij geloofde je oprecht
toen je in heimwee van de nacht
vertelde dat er geen vlinders
aan te pas kwamen in de liefde

dat het er in het dagelijks vertrouwen
op aan kwam dat je op elkaar kon bouwen
geen zandkastelen op drijfzand

of luchtkastelen in de ijle lucht.

Ze antwoordde nogmaals in fluistertoon
dat ze het wilde proberen met jou
omdat je grotendeels uit dromen bestond

in droevige weemoed van herinnerde momenten.

Zij geloofde je oprecht
toen je in verlangen van de ochtend
vertelde dat vleugels overbodig waren

en de dag kleurde in weemoed
dromerige kornuit altijd onderweg
naar nieuwe vreemde dromen

illusie achter de blonde duinpannen
oase voor de glimlach in het duister.

Dromerige kornuit altijd op zoek.

Schrijver: mobar
23 juni 2022


Geplaatst in de categorie: individu

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 86

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)