Alleen

Alleen

Daar sta ik dan bovenaan de trap,
die leidt naar het leven,
dat zich ontplooit op straat.
Ik moet in mijn eentje
de eindeloze treden tellen
tot ik eindelijk buiten sta.
Geen arm die me begeleidt
bij het afdalen tree voor tree,
de trap laat zijn einde niet zien
een eindeloze reis naar benee.
Maaiend met de armen
om wat was vast te houden,
grijp ik in de leegte.
Mijn handen vullen zich met lucht
en met de trapleuning,
als enige metgezel
bij mijn eindeloze stappen.
Ben ik al halverwege?
de trapgang toont slechts duisternis
voor zover ik durf te kijken.
Noch hoor ik reeds rumoer van de straat,
alleen mijn stappen zijn te horen,
weerklinken als hamerslagen
in het lege trapportaal.
Nog niet zolang geleden
danste ik de zon bij de voordeur tegemoet.
Toen jij plots wegviel
heb ik zelf die trap gebouwd.
Een eenzame bouwvakker
weet dan niet van ophouden.

trap leven inm

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 86