Netgedichten

netgedicht (nr. 78.038):

hypnotiserend

ik wist ze had
geen gezicht
en toch was
ik gek op
op haar ogen
met de in donker
blauw oplichtend
witte cirkels
die mij altijd
hypnotiserend
fixeerden

weg van haar
scherp profiel
met de toch zo
curieuze rondingen
bij neus
lippen en kin
verliefd op de
klassieke hoogte
van voorhoofd
en de markante
jukbeenderen

toch spande
haar lach
de kroon met
een mond
zacht als
fluweel
een ondeugend
en schalks
geheel in een
schitterend
kroonjuweel