inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 78.045):

ik word geroepen. Gedachten in de ouderdom 5

het lijf of is het de geest
welk ervan beroert de rem het meest
alsof een zware slaap op mijn schouder drukt
en de kracht van de dag onderdrukt
is het bovenaards en onzichtbaar
ik zoek en denk en ik verklaar
dat het de blaren zijn die de zon verlaten
en mijn zomer het najaar inpraten
telkens is het onwennig gevoel
ieder levend wezen weet wat ik bedoel
en toch word ik wederom verrast
door het gebaar dat bij deze tijde past
het maakt de oogleden zwaar
wijl rijpe druiven zich herkennen in een nevelig gebaar
trek je terug, roept iemand diep van binnen
je zal aan een samenspel beginnen
door een natuurlijke orde voorgeschreven
de krachten daaruit zijn zo sterk gedreven
dat enkel luisteren mij herinnert aan verleden jaren
en het opgedane ervaren, in alle rust,
wijsheid moge vergaren


Zie ook: https://www.youtube.com/user/dreyfsandtzuschlamm1

Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 20 september 2022


Geplaatst in de categorie: filosofie

1.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 67

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)