inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 78.130):

Viskomkrom

Waarom ik met open ogen en bij vol verstand
als een gup zo stom van de regen in de drup ben beland
en de verkeerde kant opzwom?
Omdat ik krom denk door mijn vissekom.
Ik wou gewoon niet dood toen men mij de plee in goot
weg uit dat goor riool waarin ik somber school.

Richting zee zat het me die nacht zonder maan al niet mee.
Maar dat ik zwemmend in het rond
nét het net van die vermaledijde visser vond
en in het ruim van zijn boot te midden van spartelend grauw
als enig exoot op de dood door verstikking wachten zou
waarna hij ons achteloos slachtte tot zalig beleg:

dat was dikke vette vissenpech.
Nu lig ik gekaakt als een kip zonder kop in mijn blootje
tussen een slappig wittebroodje
onder kwaad meurend look vurig te hopen
dat ze me gauw gaan kopen want eenmaal bedorven
zal ik ook nog eens tevergeefs zijn gestorven.


Zie ook: http.://www.guusmaris.com

Schrijver: Guus Maris, 30 september 2022


Geplaatst in de categorie: dieren

2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 81

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)