inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 78.276):

Kinderen van de wind

Ik hou van de wind,
zei het blije lentekind,
Hij verspreidt de zaadjes
voor een nieuw begin.
De natuur krijgt meer kleur
en heeft het naar haar zin.

Ik hou ook van de wind,
zei het vrolijke zomerkind,
Want als het vreselijk warm is
en je gezicht op een tomaat lijkt,
dan is het heerlijk als een briesje
zachtjes langs je heen strijkt.

Ik heb een hekel aan de wind,
zei het mopperende herfstkind,
Hij rukt de blaadjes van de bomen,
het stormt en er valt veel regen.
Daardoor is het guur en nat,
niet iedereen kan daar tegen.

Ik heb ook een hekel aan de wind,
zei het verongelijkte winterkind,
Het is dan buiten vreselijk koud
en het is maar heel kort licht.
De mensen blijven binnen
en doen de gordijnen dicht.

Niet zo mopperen,
zei de wind
tegen het herfstkind,
Want kijk eens naar
jouw prachtige kleuren.

En jij, zei hij
tegen het winterkind,
Denk eens aan de kerst
met zijn lichtjes
en zijn heerlijke geuren.

Want elk seizoen heeft
zijn eigen charme,
zei de wind,
Ieder jaargetijde
heeft wel iets
wat je prettig vindt.

Schrijver: Ineke Dijkhuis
19 oktober 2022


Geplaatst in de categorie: natuur

5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 48

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
29 oktober 2022
Wat een mooi gedicht Ineke.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)