inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 78.293):

Sardinië

Diepgroene dalen met loofrijke hoven
Wormstekige rotsen verminkt onbewogen

Stenen verspreid als een hellingguirlande
Geossificeerde vulkaancontrabande

Verbrokkelde huizen, misplaatst welgelegen
Onwrikbaar vergaan langs de bochtige wegen

Rietzomen, kruid, vermiljoen emballage
Tressen van plastic als zandsteenbandage

Bronzen mensen door tijd in hun drukte vertraagd
Alom zang’rige taal die de eilandwind draagt

Blinkende branding als een lang snoer van kralen
Tussen messcherpe rotsen en Helios stralen

Eucalyptus, olijven, vallend licht waaiend zout
Waaiers van puin tussen stug kreupelhout

Hoog boven het land doorschreeuwen meeuwen de eeuwen
Te midden ervan daar nestelen spreeuwen

Elke baai, elke helling een eigen gezicht
Maar niet alles past in een enkel gedicht

Achter de verte, blijven dromen te dromen

Schrijver: Peccator publicus
21 oktober 2022


Geplaatst in de categorie: landschap

3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 66

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Oofje
Datum:
21 oktober 2022
@Max: Hans heeft je met zijn fraaie vers op het verkeerde been gezet. Eerst stond er Sicilië,
nu dat andere eiland in Mare Nostrum...
Naam:
Max
Datum:
21 oktober 2022
Ave Peccator,
een fraaie guirlande
met contrabande,
ik zie ze voor me,
we laten in 't noorden
Vulcanus de Etna
voor asgrauwe sintels
en roodgloeiend lava...

Groet,
Max

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)