Netgedichten

netgedicht (nr. 78.553):

Mijn Liefde voor de Herfst

Bladeren dansen
op nummer kleurrijk ballet
laatste pirouette

Hoe ontspannen en vrij het kleurrijke gebladerte
als herfstvlinders wervelt op de verstilde tonen van een wind
waarin een voor een woorden van verliefdheid en vreugde fluistert in ieders
oor zowaar geordend en verweven met elkaar in een zacht aanvoelend tapijt op lapje grond.

Vruchtbaar plekje waar hun klanken vloeien in een
knisperende taal waarbij open en transparant zitten op één lijn
terwijl fracties heimwee, melancholie en nostalgie in schoonheid en tristesse
zich ook laten meestromen in deze nooit eerder gehoorde golven; een stille mijmering nabij.

Bovendien zijn zij niet de enigen die van zich laten
horen of zien: de eenheid in verscheidenheid van een mooie om-
liggende natuur net zoals allerlei gevleugelde badend in vers najaarsregenwater
Op hetzelfde moment dobberen mijn emoties en gevoelens een ogenblik lang in een herfstdip.

Dat ik alles hier intens beleef en geniet van dichtbij
tot ver weg in een veranderlijke wereld waar dingen voorbijkomen in
tijd en ruimte tegelijk opent zij haar deuren voor allerlei nieuwigheden en sensitiviteit
In elk geval deze herfst blijft nog lang nazinderen van waar einde nog niet is geschreven of gesproken.