Netgedichten

netgedicht (nr. 78.666):

Pomona

Waarmee kan ik je nog verrukken
Enkel een mand met dode mussen
Wat kruisjes als symbool voor kussen
Niet eens een trap om fruit te plukken

Je hebt mijn Venusbeeld geroofd
Het is gedaan met al mijn ooft
Het rot, is beurs, de bomen huilen
Ik zoek beschot waar ik kan schuilen

Hoe sterk was jij in overwinnen
Mijn tuin was degelijk omheind
Mijn privacy werd ondermijnd
Uit medelij liet ik je binnen

Je was als oude vrouw vermomd
Je bleek een dief en niet gekromd
Geen winst of oogst, ik ben verloren
Er komt een bord: PRIVÉ niet storen

... Romeinse Godin van het fruit ...

Schrijver: Anneke Haasnoot, 12 december 2022

annekehaasnoot

hotmail.com

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: literatuur

Roof

3.0 met 3 stemmen

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:: Anneke Haasnoot
Datum:: 12 december 2022; Ja op hun geschiedenis is het gedicht deels gebaseerd, Jocelyn.

Naam:: J.Bakx
Datum:: 12 december 2022; Vertumnus, god van de herfst, geliefde van vruchtgodin Pomona, samen vastgelegd op het doek…..ontsnapt uit jouw tuin….

Geef je reactie op deze inzending: