Netgedichten

netgedicht (nr. 78.962):

Onwijs gek

jij scherpte
mijn beelden
van jou nog
iedere keer als
de cirkel
rondde in
schoonheid

met een
jeugdige
levensluchtige
vitaliteit in
de kleur van
het eeuwig
zeldzame elixer

een verleidelijke
lieve uitdaging
om halsoverkop
te zoenen met
de uitdagende
ondeugd in het
donker van je ogen

daar raak ik
helemaal van
ondersteboven
want al vanaf
mijn prille jeugd
ben ik gek
onwijs gek op jou