inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 79.351):

Kijkertjes

Het water stil, de walkant groen en glooiend
groept rondom hengels in een glinsterend mozaiek
bij avondzon zich even nog verstrooiend
een handvol kinderen als een ademloos publiek.

De lijfjes stil, de koppies licht gebogen
fluisteren ze zacht, ze kennen het gevaar;
te veel lawaai, de buit is zo gevlogen,
ik schat ze zes of hooguit zeven jaar.

En 'k zie hoe een vol overgave gaapt.
De rest tuurt strak en zwijgend naar de lijnen,
de benen wijd en soms een stoer gebaar.
De lage zon gaat nog wat zachter schijnen.

Dan plots een vis, men juicht. verdringt elkaar.
Die kleie blonde in het midden is de mijne.

... Kjken naar kijkertjes ...

Schrijver: brenzon
Inzender: Richard Brenninkmeijer, 27 februari 2023


Geplaatst in de categorie: kinderen

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 122

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)