inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 79.472):

Naar de overkant

Hij vergroeide met de tralies
en het uitzicht op een blinde muur
aan de overkant.

Hij slaat zijn vuisten niet
meer stuk op muren
noch trapt hij tegen dichte deuren.

In tergend trage tijd torst zijn ziel
een onuitwisbare last
de dood suist in zijn oren.

Diepe rouw balt in hem samen
als hij denkt aan dat ene ogenblik
van volmaakt kindergeluk.

Papa tilt hem op
reigers vliegen hoog met de jongen mee
mama lacht in onbevangen licht.

Een zachte bries streelt zijn rode wangen
een witte boot met wapperende vlag
vaart naar de overkant.

... Een ter dood veroordeelde man. ...

Schrijver: J.Bakx
12 maart 2023


Geplaatst in de categorie: spijt

3.8 met 6 stemmen aantal keer bekeken 90

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)