Netgedichten

netgedicht (nr. 79.679):

kerf

plooi het toe,
zet je nagel op de vouw,
beëindig het, verzegel het.
(het glas valt uit je hand).

zwijgen is soms meer dan een plicht.

het is voldoende,
oppert ook een klerk met kennis van zaken,
zó de trappen af te kunnen dalen,
éénmaal en voet na voet nauwkeurig
dat dalen in je ziel te kunnen kerven,
dat wat volgt daarvan herhaling is
of naar de herinnering een aanloop,
of van je ongeduld de ergernis.

dus kerf met je hoofd,
snij met je hand, schop
een stompe streep in het zand,
beitel je beeld in de golven,
spel je misdaad, je schuld en je boete
op het geopende blad van de zon.

richt je haat op de cirkels van meeuwen,
selecteer alles en druk op delete.
wiebel met je tenen op de rand van de wereld.

plooi het toe : zo
is het genoeg.