inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 80.129):

Vleessteen

Ja, iemand raapte mij op
aan de oever van het Comomeer.
Hij zag iets in me.
Zijn familie had net gebaad,
het water te onrustig gevonden.

Dat zag hij in mij:
de correspondentie met het water,
de kleurlagen der recreatie,
de slijtage van pret.

Ja, iemand moet het eens zeggen.
Onder water vang je veel stemmingen op.
Dat gaat dan onder je vel zitten,
zuivert je, gaat je vervormen.

En nu straal ik op het droge.
En zeg tot wie het weten wil:
met mij kun je lezen en schrijven.

Over schandalig lozen.
Gratis liep ik een tattoo op!
De slemppartijen op boten:
een misselijke cultuurschok!
Maar ook over vogelballet en
de stille liefde van eenzame zielen...
't Is allemaal in mijn poriën gekropen.

Hij zag het: de waarde van een souvenir.

Schrijver: K.Bladzij
Inzender: K.BLZ., 23 mei 2023


Geplaatst in de categorie: vakantie

2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 106

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
K.Bladzij
Datum:
13 augustus 2023
Ja, de steen is bijna van vlees en bloed. Er komt vast nog een dag dat-ie
MEER te vertellen heeft!
Dank voor je reactie.
Naam:
Ralameimaar
Datum:
11 augustus 2023
Ligt de steen nu op de vensterbank, of buro? Zou hij/zij er blij mee zijn?..zeker wel dat je een gedicht over hem kon schrijven...Maar misschien mist hij het water nu, de bergen, het meer.
Naam:
K.Bladzij
Datum:
25 mei 2023

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)