Netgedichten

netgedicht (nr. 83.313):

Droefheid en troost

Gedachten drijven als de regenwolken
en brengen alles even voor de geest:
het twijfelen, het zoeken naar de zin,
maar ook de kronkelingen van het denken.

De vreugden en de zorgen, zelfs het licht
dat diep verborgen was in alle pogen,
de regen en de wind, de vrede die
zich schuilhield in de grauwe kieren.

Maar alles is toch goed nu, ook het falen,
het sterven van mijn broer, dat weegt nu op zovelen,
want morgen komt een nieuwe dag, nog vol

beloften van geboorte, helderheid en
klare klanken. Leg alles nu maar neer
in overgave aan de Ene die genade is.