Netgedichten

netgedicht (nr. 83.264):

in zachte verstrengeling

onder dezelfde hemel
in dezelfde tuin schuifelt hij
rondom vandaag

zijn serene glimlach als die van
een milde verre god stijgt stil
boven de taaltekenen uit

in het gras trappelt
het jonge tere leven
in zachte verstrengeling

van einde met begin
in hun glanzende blik
huist hetzelfde lied

... Een grootvader, die dementerend is, ontmoet in de tuin, zijn baby-kleinzoon die op het kleed ligt. Een liefdevolle, gelijkwaardige ontmoeting tussen oud en jong.
Ik leer veel van alleen maar observeren, de observatie in woorden proberen te vangen en dubbel genieten! ...

Schrijver: J.Bakx
20 juli 2024

joseline.bakx

xs4all.nl

Geplaatst in de categorie: taal

jong

oud

4.0 met 12 stemmen

462

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

KarelMaria, 9 maand geleden

Onderstaande reactie heb ik enkele dagen geleden al geplaatst,maar door een technisch defect is ze niet doorgekomen...

Het genoegen is geheel wederzijds, Joseline!
Wat IN ZACHTE VERSTRENGELING betreft:ik vind het een prachtgedicht en zo denk ik er blijkbaar niet alleen over ...

Exegi monumentum aere perennius!

PS Ik denk dat er in EEN ZACHTE VERSTRENGELING niet 'zeg' moet staan maar wel 'zegt'.

J.Bakx, 9 maand geleden

Dank KarelMaria! Altijd fijn 0m van jou te horen zowel in dichtvorm als in commentaar! Persoonlijk ben ik redelijk tevreden met In zachte verstrengeling. Komt nier vaak voor hoor!

KarelMaria, 9 maand geleden

kijk
kindje
mijn klein kindje
mijn hemeldingetje
mijn tingelintje
kijk
daar boven
in dat blauwe land
daar wonen wij
altijd
en overal

Geef je reactie op deze inzending: