Für Elize
Elizeling, waar was je nou
Waar bleef jouw vlucht met Pegasus
Waar bleef het smachten
van jouw kus
Ik was jouw man toch, jij mijn vrouw
Ik wil je nog altijd mijn lief
En jij wilt mij tot ver voorbij
De horizon van tijd, mijn lief
Maar ook ík zei, El, 'k heb je lief
Ik zong het zelfs, met heel mijn hart
Als dichterziel, poëet en bard
Is het het lot dat ons zo tart
Waarom deed jij opeens zo hard
Bleef jij op 't laatst in Kiev staan
Of was jij thuis nog, voor je baan
Waarom liet jij die vogel gaan
Liet jij jouw lover in de waan?
Mijn god, de hemel kleurt straks rood
De zon zinkt, zomernachten lang
Mis ik jouw kussen op mijn wang
Maar niets is erger dan de dood
Het einde van dit droef gedicht
Lijkt soms een tunnel zonder zicht
Toch smeek ik, trek de poort niet dicht
Je bent en blijft mijn liefdeslicht
... Voor E.
Iedereen kent natuurlijk de Bagatelle no.25 Für Elise, niet met een z, maar "in s klein".
De grootvader van Beethoven kwam namelijk uit het Vlaamse Mechelen. Om hofzanger te worden verhuisde deze Louis (ook wel Lodewijck) van Beethoven in 1733 naar Bonn, de stad waar later zijn kleinzoon Ludwig geboren zou worden. Ondanks zijn Duitse nationaliteit droeg Beethoven dus het Vlaamse 'van' in zijn achternaam. Het woord 'Beethoven' verraadt trouwens iets over het beroep van zijn vroege voorouders: het zou namelijk 'bietenboerderij' kunnen betekenen. Maar het zou ook kunnen dat de eerste Beethovens uit het Belgische dorpje Bettenhoven kwamen ...
Geplaatst in de categorie: liefde