Netgedichten

netgedicht (nr. 83.530):

Zo zal het gaan.

Jan Wolkers smeerde nog gauw een boterham
met zelfbereide aardbeienjam alvorens hij
met verve aan zijn volle leven ontkwam.
Zelf ik had eerder aan kwartliter wodka gedacht,
ééntje met zo’n etiket waarop een meisje heerlijk naar je lacht.

Quasi roerloos zal ik dan zitten met een geurige kat op schoot
Mijmerend, geduldig wachtend op een voortijdige milde dood.
Nooit meer gezeur, geen tandpijn of vervelende lieden,
geen duistere gedachten meer die door mijn hersens zieden.

Zo zal het gaan en in mijn allerlaatste gedachten
volg ik het bospad naar het nooit ontdekte meer,
Dan komt het uur, nu hoef ik niet meer lang te wachten
tussen reuzenhoge varens leg ik mijn hoofd gerieflijk neer.