inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 83.562):

De laatste noot

Elke klank die ze speelt voelt als thuis,
een plek waarvan je niet wist dat je ernaar op zoek was.
Haar ogen, smaragdgroen met een vleugje oceaan,
glinsteren met de mysterie van onontdekte wateren.

Haar stem stijgt, warm en vrij,
terwijl we dansen, begeleid door het maanlicht.
Haar woorden blijven in de lucht hangen,
zoals de zoetigheid van kamperfoelie.

Als ze lacht,
is het alsof zonlicht door de wolken breekt.
En voor een moment is de wereld helder,
vol beloften en onuitgesproken dromen.

Tevreden met de vertrouwde melodie van je eigen leven,
zag je het in eerste instantie niet.
Maar als de laatste noot vervaagt, besef je je,
dat zij het lied is waar je op hebt gewacht.

Schrijver: Carmen
Inzender: Chloë, 14 augustus 2024


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 51

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)