Netgedichten

netgedicht (nr. 84.012):

Olijven

we hebben
de bomen
geschud
geslagen
en geaaid

de olijven
gebeden om
te vallen op
de zeilen
beneden

in dit
omgekeerde
land waar zon
de mensen
brandt

zijn woestijnen
verdronken
in een zee van
zeldzaam
hemels water

nooit zullen
de olijven het
beloofde land
verlaten want
ook zij gaan praten

hun doelen
kleuren de gaten
in de aarde
rood vol dood en
onbruikbaar blik