Begrafenis
Opschuivend in de stoet der levenden
Passeren we onze graven
Traag schrijden we naar het altaar
Glansrijk verlicht en toch zo zwaar
Omringd door marmer groots en kil
Massaal adembenemend stil
Hier en daar kennen we iemand
Met velen zwijgen smeedt een band
Jezus hangt hier al eeuwen te lijden
(en is even lang aan het verrijzen)
Hij kon het mensenlot niet vermijden
Tussen eerste wiegje en laatste graf
Staan we dikwijls existentieel paf
Terug buiten klaart de lucht op
We hebben honger en zien al schalen staan
Pistolets, sandwiches, koffie en taart
Magere Hein kan even op de schop
Tot weemoed alweer op de koffie komt
Pratende monden gelijk verstomt
Hoe troost je hevig lijdende mensen
Die nu lak hebben aan iele wensen
scarlet.beGeplaatst in de categorie: afscheid
Begrafenis 3.5 met 2 stemmen 
238
238
Geef je reactie op deze inzending: