inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 84.073):

blijven

laat de wind je in de bergen
verstrooien je meenemen naar
waar niemand je naam noemt

waar iedereen je kent
waar de dood geduldig wordt
gedragen

omarm me zonder armen
praat met me zonder mond
blijf als je er niet bent

Schrijver: J.Bakx
11 november 2024


Geplaatst in de categorie: overlijden

3.8 met 5 stemmen aantal keer bekeken 338

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

J.Bakx, 3 maand geleden
Dank alweer, KarelMaria, voor de prachtige, toepasselijke tekst van Rainer Maria.
Dank ook Max, voor je mooie woorden.
KarelMaria, 3 maand geleden
Dank voor je ontroerende reactie, Max!
Alle eer komt Joseline en Rainer Maria toe; ik speelde maar een bescheiden rol...
Max de Lussanet, 3 maand geleden
Hier word ik echt even stil...
de dichter zwijgt...
en dankt jullie beiden
voor deze gloedvolle woorden
voor een liefde die niet zal sterven...
KarelMaria, 3 maand geleden
Lösch mir die Augen aus: ich kann dich sehen,
wirf mir die Ohren zu: ich kann dich hören,
und ohne Füße kann ich zu dir gehn,
und ohne Mund noch kann ich dich beschwören.
Brich mir die Arme ab, ich fasse dich
mit meinem Herzen,wie mit einer Hand,
halt mir das Herz zu,und mein Hirn wird schlagen,
und wirfst du in mein Hirn den Brand,
so werd ich dich auf meinem Blute tragen.

Rainer Maria

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)