Netgedichten

netgedicht (nr. 84.243):

boom vol herinneringen

jouw ster doofde veel te vroeg
een donkere leegte bleef en blijft
toch plantte jij ook de boom van herinnering
met altijd groen blijvende bladeren

die bladeren kleuren immer fris
ze spreken fluisterend wat wezenlijk is
het leven dat jij hebt geleefd omarmend
met de liefde die je ons was en blijft

de mooie slingers die je achterliet
geven hoop en maken onze pijn klein
in grootse daden en kleine momenten
toveren zij ons telkens weer een glimlach

met jou, die ons licht en kracht blijft geven
dansen wij elke dag weer rond die boom