Praag

Buiten smelt de sneeuw al
die bijeen kruipt als water op een glazen plaat,
maar het hagelwit van het laken dat jij om je lichaam slaat
is nog onberispelijk intact.

Slaapdronken open je je ogen en wat uit je mond ontsnapt,
voelt zich bij uitbraak betrapt en staat als een maan alleen:
een stille `o' zonder helpers, zonder medevluchters.

Krc, Krc ...

Hoeveel soevereiner en door geen inval aan te tasten
koelt de wind zijn woede knarsetandend
op de muren van hotel `Krc'.
Vanuit de diepte aangezogen stoot hij zijn adem uit
om een versteende huig.

Het is alsof een fluitspeler in de wind is neergestreken
voor een dictaat van zijn aanbeden god.
Op het aanzwellen en afzwakken is het dat hij zijn tonen vindt
en een getergd merg doortrekt zijn pijpen dat koorddanst
op de kabels van het bouwterrein en uit spleten valt.
Zijn volgzaamheid is bedenkelijk
al klinkt soms in een vals gekras ontworstelen door.

Jouw hervatte slaap onttrekt zich aan die slaafsheid.
De nacht geeft ons aan onszelf terug
en even zijn we niet te achterhalen door de wind.

... Minst uitnodigende naam voor een hotel ooit: `Krc'. Die knarste als zand tussen de tanden. ...

Zie ook: http://www.apartefact.nl

Schrijver: Albert Goudberg, 2 februari 2025

othello2casema.nl

vakantie Praag

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 197