Russel's Paradox

Er is een lijst die zich niet noemt,
een hand die telt maar niets omvat,
een spiegel waar geen beeld in woont,
het boek dat in zichzelf verdwaalt.

Er is een barbier zonder mes,
hij scheert zich niet, hij scheert de rest.
Zijn schaduw volgt hem met de vraag:
bestaat hij nog als hij vergaat?

Een klok die slaat en niks onthoudt,
een deur die opent naar de nacht,
een cirkel zonder middelpunt,
een naam die uit zijn letters valt.

Er is een kaart die steeds vervaagt,
geen grens, geen stad, geen schaal.
Een zeeman staart naar wat er staat
maar vindt geen haven in de taal.

Een rechter spreekt, maar is geen stem,
een wet die breekt, zichzelf herroept,
een weg die slibt, geen richting kent,
de vraag die nooit een antwoord zoekt.

Er is een lijn die nergens stopt,
een man die zich tot as verklaart.
Een handschrift in de ochtendmist,
een naam die langzaam uitwist, daalt.

Schrijver: P
12 februari 2025

xconcepts.nl

paradox

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 1 stemmen 173