Tot de hemel
Alles wil je beredeneren
Altijd loop je met woorden te stoeien
Tot de hemel je vastpakt en
door elkaar schudt tot
haar handen haast bloeien
Tot je ondergedompeld in het schier onmogelijke dat maar blijft groeien
Tot je voelt dat de dop op de pen moet
zodat je tranen eindelijk kunnen vloeien
... Soms moet je niet alles willen begrijpen maar dit loslaten en voelen hoe het zit ...
Schrijver: Regenpaard, 15 februari 2025Geplaatst in de categorie: emoties