inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 324):

Stille nacht

de stille nacht
omgort mijn mantel
van eenzaamheid
en pijn
van afgesneden zijn

de stille nacht
neemt op mijn tranen
en kleine Beer
kijkt teder
op mijn huilen neer

de stille nacht
luistert geduldig
de nieuwe Maan
is zelfs
zichtbaar aangedaan

de stille nacht
kalmeert mijn twijfel
en grote Beer
maant mij
probeer het mog een keer

de koude nacht
de Poolster lacht
en ik.....
ik waak en huiver

Schrijver: Joke van der Zande, 12 juni 2002


Geplaatst in de categorie: verdriet

2.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 1.068

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)