inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 85.104):

' letzten winter '

' wij begrijpen ruïnes pas op de dag
dat we er zelf één zijn'...
Heinrich Heine

soms merk ik tot mijn grote
schrik dat de late herfst
nu toch echt voorbij is

en ik bevind mij in de koudste
winter van het menselijk bestaan

wanneer ik m'n rillingen zou meten
dan zeg ik 5 op de schaal van Richter

de verschrompelde kastanjes en de
ingedroogde kalebassen zijn de laatste
getuigen op de voorheen rijkgevulde fruitschaal van overlevering

en wat betreft de traagheid van het
bestaan welnu daarmee is het gedaan

het zijn bovenal de zo terminale signalen die als plaagstootjes de vergankelijkheid trachten te verklaren

Schrijver: lejo van kuijeren, 28 maart 2025


Geplaatst in de categorie: afscheid

3.4 met 5 stemmen aantal keer bekeken 229

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)