Netgedichten

netgedicht (nr. 85.127):

De brug in de mist

Boog van verlangen
verbindt wat onbereikbaar
stappen in de mist

Een boog van verlangen
strekt zich uit over het water, verbindt wat
eens gescheiden was. Onder hem stroomt het verleden,
troebel en traag, een rivier van herinneringen die nooit tot rust komt.

Aan de rand van de mist
wacht een voet op de eerste stap, de overkant
verborgen achter een sluier van wit. Elke pas is een vraag,
een hoop, een besluit, niet wetend of de grond zal dragen of verdwijnen.

De brug rust op alles wat
nooit werd gezegd, op blikken die aarzelden,
op brieven die bleven liggen. Hij leidt naar een plek die
misschien niet bestaat— een oever waar dromen en waarheid vervloeien.

Maar wie loopt, keert niet
meer terug, de mist sluit zich weer. Voor hem
ligt niets dan het onbekende, een pad zonder vorm. En pas
als hij verdergaat, stap voor stap, zal hij weten of er echt een verre zijde is.