Netgedichten

netgedicht (nr. 85.128):

wanneer de aarde breekt

de grond ademt zwaar, een diepe zucht
een dreiging sluimert in de lucht
geen waarschuwing, geen enkel signaal
plots splijt de wereld, bruut en fataal

huizen dansen op hun broze benen
beton versplintert, staal gaat wenen
straten kronkelen als buiken open
alles wat vast leek, blijkt hulpeloos

schreeuwen verstikken in stof en steen
de stad beeft, kreunt, verdwijnt meteen
levens versplinterd in één moment
de chaos brult, niets wordt gespaard

en als het zwijgt, die helse kracht
blijft enkel puin, een zwarte nacht
een stad, een huis, een mensenleven
weggerukt, zomaar

... De impact van een aardbeving is groot en verwoestend. Ze zijn onvoorstelbaar voor wie het niet zelf meemaakte en niet in woorden te vatten door hen die ermee geconfronteerd werden of worden. | 31 maart 2025 ...

Zie ook: https://deoverkant.wordpress.com/

Schrijver: Peter Paul J. Doodkorte
31 maart 2025