inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 85.215):

Badwater

Op zich is het begrijpelijk,
om niet te zeggen werkelijk
waarachtig imitatierijk
alsook navolgenswaardig!

Velen zouden aan uw act
een voorbeeld kunnen nemen,
ook ik ben er tedienaangaand
inmiddels veel vergeten

Er ruischt een overvloed
aan doffe vlekken zwarte inkt
mijn oeuvre zit vol smetten
van twee- of derde garnituur

die vader tand des tijds
toch niet lang zal doorstaan ergo...schoon schip te water laten
is nooit weg, edoch...

voor alles is een tijd
zoals prediker zei
(geen zoete rijstebrij
lyriek met Griekse y)

een lege dop bezorgt mij
niets, enkel een half windei
toch vliegt over verloren grond
die ene dwaze bij...

... Voor R aka J

Dwaze bij: sc. Martinus Nijhoff ...

Schrijver: Maxim
Inzender: Max de Lussanet, 11 april 2025


Geplaatst in de categorie: overig

2.4 met 5 stemmen aantal keer bekeken 129

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

R.E.N.S., 3 weken geleden
‘Glimlachend zonk ik verder weg in die stroom
van gelukkig kabbelende gedachten.
Naar het binnenste, het hart
van mijn eigen paradijsje,
dat ik nooit hoogdravend ver
in het verschiet heb zien liggen,
maar immer vlakbij, voor het grijpen
als het ware, gewoon naast de deur.’
(uit: 'Mijn kleine hersentjes', Johnny The Selfkicker van Doorn)
Max de Lussanet, 3 weken geleden
Een zeldzaam fraaie reactie, Rens,
waarvoor voorwaar mijn onuitsprekelijke dank...

en het dringt ook tot mijn
kleine hersentjes door,
als ooit bij Johnny
the selfkicker van Doorn...

maar goden worden nooit omgeleid
bij hen spelen woorden
immers de hoofdrol
zij raken nimmer verdwaald
noch buiten zinnen...
R.E.N.S., 3 weken geleden
als de zwart geblakerde blaadjes
uit de villatuin terug waaien
in de zakken van de tijd
en jaren maaien door ’t geheugen

door mijn woorden die allen verstoorden
in soloprojecten en egoprojecties
van zieltogende illusies en dromen
die zich overkomelijk verbijten in zwijgen

’t verleden mag ook vergeten
wat daarvoor nodig is geweest
om tot dat moment te komen
welke stromen afgesloten waren
hoeveel omleidingen genomen
wat de reden was voor elk feest

’t voordeel van de goden is
dat zij steeds opnieuw kunnen verschijnen
al verdwijnen de zinnen zomaar weer
waarin zij dichterlijk tekeergingen
en gevangen als kinderen draaikolkend
kwijnden in zelfgenoegzaamheid

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)