ECHO klik 1
Tussen bloed en klik,
ik, een schaduw in cache,
een foutmelding,
gevangen tussen server en sterren.
Een lichtvlek —
dat was ik.
Woorden, verstomd,
verbleven in bijlagen,
tussen inbox en instinct.
Echo’s keerden terug,
ijsglas brak in stilte.
Bevroren adem,
vensters gesloten,
uit het zwarte ooit.
Nog een klik —
en ik stond daar weer,
dit keer als pixelstof,
als error in cc.
Had ik maar nooit geklikt,
nooit vergaan.
Had ik maar bij 't oud gebleven —
Misschien had ik dan,
misschien had ik ooit echt bestaan?
... Het gedicht geeft een gevoel van vervreemding, met beelden die zowel technologisch als poëtisch zijn verweven. ...
Schrijver: Bart Devoldere14 april 2025
Geplaatst in de categorie: algemeen