in alle staten

mijn staat van leven
laat mij zijn, laat mij liefhebben
de klank, het spel – niets is te veel

het ritme uit verre landen
vrijheid in het verschiet
het leven als spel – zoals ik het zie

in stilte groeit een zachte kracht
als een toverspreuk, een wereld die lacht
een vlam die door de ziel gaat
waarvoor woorden niet bestaan

het sein van liefde verrukt mij
brengt klanken, puur en blij
als wij elkaar dan ontmoeten
mijn hart klopt – wild, stil en tevree

liefde is een roep, een melodie
lichaam, ziel en geest bevrijdend
zij brengt je in de tempel van je zijn
waar liefde woont en hunkering heerst

zoals heilig water op mijn lippen
voel ik het leven, innig en diep
ik weet waarom ik blijf
waarom ik zing, waarom ik schrijf
over de liefde, dag na dag

telkens weer wordt het gezegd
ik hou van jou, eerlijk en oprecht
al waarschuwt ook een diepe stem
dat ik niet objectief meer ben

mijn ziel vrij, door lust gevangen
zingt het hoogste lied
Yeah-e-yay, yeah-e-yo…
hoort slechts een hemels koor
dat mij in alle staten brengt
Yeah-e-yay, yeah-e-yo…

... Het thema van dit gedicht wordt de grenzeloze, extatische kracht van liefde en levenslust, bezongen als een persoonlijke en spirituele bevrijding.

Het gedicht viert liefde als een speelse, muzikale, bijna mystieke kracht die de ziel opent en grenzen overstijgt. Een innerlijke reis als een zachte kracht die van binnenuit groeit — als een roeping, een toverspreuk, iets ongrijpbaars maar wezenlijks. Het brengt je ‘in alle staten’, een totale overgave aan liefde, verlangen, muziek, creativiteit en leven. Het is een melodie, een tempel, iets heiligs én speels tegelijkertijd. Kortom: het gedicht is een ode aan de liefde als ultieme expressie van het bestaan — rauw, teder, zinnelijk en verheven tegelijk. ...

Zie ook: https://deoverkant.wordpress.com/

Schrijver: Peter Paul J. Doodkorte
27 april 2025