waterige woorden (hydratatie)
als dichter zwem ik door de wateren van Sarasvati
haar stroom voert mij langs de droomdiepe poelen
van kennis en de ellenlange slootjes van de kunst
in zijtakjes van retorische rivieren vind ik muziek
en plassen vol poëtische druppels waar de boeken
spatten op de buien en stromen van kletterletters
de aardse diploma’s zijn doorweekt en waardeloos
als papier in woeste regenstormen van de realiteit
waar tijd de grootste vijand is van de innerlijke strijd
om de golven van woorden door kanalen te dwingen
die de zeeslagen tussen goden en minderen vertalen
zich soms in ondoorwaadbare steengemalen afspelend
van watertrappelen tot forse schoonzwemcapriolen
gespetter of gespartel tegenover dartelend plonsen
waterpoloënd tussen dolfijnen en sirenen verslaand
met als onhaalbaar doel ’t verdrinken in de oeroceaan
waar de woorden in de meest elementaire vorm staan
zoals ik ze nimmer van mijn natste vingers aflikken zal
... als reactie op het terechte commentaar van, de door mij zeer gewaardeerde Maxim, op mijn ondermaatse gedicht
anti-canto III 'Hydra’s tractate'
deze reactie mag gerust 'smoesjespoëzie' genoemd worden, enige zelfkastijding is mij niet vreemd.
ps. staan of zinken
da's de vraag ...
Zie ook: http://www.propublishing.nl/onze-gedichten/
Schrijver: R.E.N.S., 20 mei 2025
Geplaatst in de categorie: overig