inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 85.704):

En zie

En zie de lichtval op mijn handen
hoe zij breekt op heldere snaren
De aarde strak, haar vezels trillend
een lied dat echoot in verborgen wonden
Geklank van helden, stil en stervend
verstrooid als korrels in de tijd
Hun schaduwen dansen, vaag getekend
schimmen in het avondlicht
Beelden kloppen, ijl van dromen
gedachten stromen als gesmolten glas
Mijn glas wordt weer gevuld—
tranen van zilver, tinkelend helder
want mijn hoofd moet dragelijk blijven

Schrijver: Mario van Bragt
Inzender: Mario, 28 mei 2025


Geplaatst in de categorie: algemeen

2.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 81

Er is 1 reactie op deze inzending:

R.E.N.S., een week geleden
welkom, Mario
lekkere binnenkomer

vaag getekend-e (!?) misschien beter?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)