Een oeuvre no(u)velle

‘La Vie’ is zo kort,
dat het de vraag is
of het wel een leven heten mag,
zeker als ik jouw ogen houdt
tegen de achtergrond
van deze hemelsblauwe lucht.

Maar ze stralen
als sterren bij daglicht,
als ik het lastig vind
jou aan te kijken,
omdat ik je gezicht mis,
van toen ook jij wilde,

en ik je optilde uit de beeldspraak
van dat filmisch valse moment;
regendruppels als goudwater.
De eerstvolgende katerloze ochtend:
de stalkende herinnering op de tocht
door de opengesperde ramen

en ogen van mijn verblinde liefde.

liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.0 met 1 stemmen 89