inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 85.734):

Zephyr

Allez, mijn schone aquarel
toon mij jouw solarplexuslicht
de zonnevlek en zonnebaan
ellips der aequatoriale

vederlichtheid der humaine
condition van 't tien dizaines
onderzonse ondermaanse
broos en vluchtig mensbestaan

wijl phaëton zijn paarden ment
doorheen diana's ozonlaag
in ijle luchten atmosferisch
volg ik jouw aura ademloos
veelkleurig transparant etherisch

... Zephyr kan verwijzen naar een zachte, lichte bries, vaak uit het westen. De Griekse god Zephyros is de personificatie van de westenwind die beschouwd wordt als de zachte lentebries. 

Phaëton (Phaethon, de stralende) is een figuur uit de Griekse mythologie. In zijn jeugdige overmoed wil hij de zonnewagen van Helios besturen om te bewijzen dat hij de zoon van deze zonnegod is. De rit, die beschreven wordt door Ovidius in zijn Metamorphosen, loopt fataal af.

Condition humaine: hoofdkenmerken van het menselijk bestaan, zin van het leven, etc.

Dix dizaines: periode van tienmaal tien jaar ...

Schrijver: Maxim , 31 mei 2025


Geplaatst in de categorie: spiritueel

1.5 met 4 stemmen aantal keer bekeken 80

Er is 1 reactie op deze inzending:

CB, 3 dagen geleden
Met de toelichting erbij wordt duidelijk hoe de zachte westenwind, Zephyr, niet alleen een natuurverschijnsel is, maar ook een symbool voor de fragiele en vluchtige aard van ons menselijk bestaan — de condition humaine in al zijn kwetsbaarheid over periodes van tientallen jaren. De mythe van Phaëton voegt daar nog een laag van overmoed en de gevaren van het streven naar het onbereikbare aan toe, wat het gedicht een prachtige spanning geeft tussen lichtheid en ernst. Zo wordt het een rijke mix van natuur, mythologie en filosofie.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)