Netgedichten

netgedicht (nr. 85.743):

G-golven

luchtrimpelingen
in de ruimtetijd
komen en gaan
als vorm zonder inhoud

bewegende tekens
van leven als
quarks en microben
en plankton in diepzee

doch wat is de reden
van hun bestaan
in de oneindigheid
van ruimtetijd

miljoenen melkwegen
stelsels van sterren
op lichtjaren afstand
komen en gaan

materie verdwijnt
en verspilt energie
imploderend in diepzee
der loodzwarte gaten

golven van zwaartekracht
ijl en pulserend
passeren de aarde
in de atmosfeer

luchtrimpelingen
die komen en gaan
buiten ruimte en tijd

... www.vrt.be/vrtnws/nl/2016/02/11/wat_zijn_zwaartekrachtgolvenenwaaromhebbenzebelang-1-2569814/

nos.nl/l/2569608

...een uit de oude doos opgekalefaterd ruimtedicht ...

Schrijver: Maxim , 1 juni 2025

Geplaatst in de categorie: heelal

Zwaartekrachtgolven

Luchtrimpelingen

Zwarte gaten

1.8 met 4 stemmen

102

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Maxim , 6 dagen geleden

@Catherine: Mijn eeuwige dank voor je begrip en waardering is grenzeloos!

@Rens: Inderdaad, het gravitatiespectrum manifesteert zich in alle toonaarden en aardlagen, van magma tot geërumpeerde lava en MC kwadraten van het supernova...

R.E.N.S., 6 dagen geleden

kwantumsuperpositie?

CB, 6 dagen geleden

Het gedicht vangt de tijdloze fascinatie voor het universum prachtig, en met die noot over Einstein’s zwaartekrachtgolven krijgt het een extra historische laag. Zo’n “oude doos” die opnieuw glanst dankzij moderne ontdekkingen — dat maakt het helemaal actueel en tegelijk poëtisch. Het is mooi hoe wetenschap en poëzie hier samenkomen in een reflectie op het mysterieuze, het vergankelijke en het eeuwige.

Geef je reactie op deze inzending: